W Santiago de Chile zaczyna się wiosna – coraz dłuższe dni są jej zwiastunem. Również ta pierwsza wrześniowa niedziela, wyjątkowo ciepła, zdawała się należeć do nowego porządku. Tak czuła się Susana, gdy zmierzała do lokalu wyborczego w chilijskiej stolicy, gdzie miała spędzić ten dzień – wyznaczono ją do pracy w komisji. Obserwowała referendum konstytucyjne z bliska. Gdy otwarto urny i zaczęto liczyć głosy, jej entuzjazm zaczął gasnąć. Na początku pojawiło się niedowierzanie. Potem bezradność, która ustąpiła miejsca wściekłości. Później nadszedł smutek, który pozostał z nią do dziś.

– To miała być przełomowa niedziela. Jedna z najważniejszych w naszej historii. Rano obudziłam się z wiarą, że zwycięży zmiana. W nocy, gdy poznałam oficjalne wyniki, nie mogłam dojść do siebie. Miałam wrażenie, że cofnęliśmy się do lat 80. XX wieku – opowiada Susana.

W niedzielę 4 września...