Dwa reżimy bezlitośnie uciskają dziś znaczną część świata mediów, degradują jego jakość i morale, rozmontowują dziennikarski etos, niszczą resztki zaufania, jakie jeszcze do siebie w tych mrocznych i skomplikowanych czasach mamy. Reżim rynku i reżim tożsamości. O każdym z nich wiele już napisano, każdy na wiele rozmaitych sposobów zdiagnozowano i prześwietlono. Nie zmienia to faktu, że obie te formy ucisku nie tylko wciąż dominują, ale metodycznie rozszerzają pole swojego wpływu.

Pierwszy reżim – rynkowy – podporządkowuje medialną działalność logice zysku. A zatem nie merytoryczna wartość, nie (jakkolwiek staroświecko to brzmi) misja – np. edukacyjna czy kontrolna wobec władzy politycznej i biznesu – się w takim ujęciu liczą, lecz właśnie pieniądze. Każdy, kto w ciągu, dajmy na to, ostatniej dekady przyglądał się polskim mediom z bliska, zna to dobrze: cięcia, redukcje, pogoń...