Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Przez trzy lata pisze do niej listy miłosne, w końcu postanawia ją porwać. Dopiero na dworcu odkrywa, że uprowadził siostrę ukochanej... To zaledwie punkt wyjścia dla pełnej rozmachu sagi o historii dwóch rodzin, od lat 70. XX wieku po czasy współczesne, z dziesiątkami bohaterów (jest nawet indeks postaci i tablice chronologiczne). Pamuk buduje polifoniczną opowieść, użyczając głosu najbiedniejszym. Większość z nich to uliczni sprzedawcy buzy, tradycyjnego tureckiego napoju – jak Mevlut, który wędruje przez nocny Stambuł, ważąc w myślach tytułową dziwność, czyli poczucie, że „własne życie to coś, co przytrafia się komuś innemu”. Sam Stambuł – scena walki nacjonalistów i komunistów, masowych migracji, postępu i zagłady dawnych zawodów – to inny pierwszoplanowy bohater tej powieści, która nosi znamiona legendy miejskiej. ©
Orhan Pamuk „Dziwna myśl w mojej głowie”, przeł. Piotr Kawulok, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2015
