Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
1. Siedząc
▪ Usiądź wygodnie, bez napięć. Najlepiej z wyprostowanym kręgosłupem – to pomaga zachować umysł czujnym.
▪ Nie zamykaj oczu. Nie biegaj wzrokiem na różne strony, ale i nie wpatruj się w nic uporczywie.
▪ Oddychaj spokojnie: wdech – krótka pauza – wydech – krótka pauza – wdech... Słuchaj oddechu. Niech świadomość podąża tylko za nim.
▪ Gdy pojawią się w twojej świadomości myśli, obrazy, uczucia – nie niepokój się ani nie denerwuj; zauważ je, nie nazywaj, nie komentuj, nie oceniaj, nie walcz; niech sobie będą i niech odchodzą. Tak samo potraktuj wszystkie odczucia dochodzące z ciała i otoczenia.
▪ Jeśli zorientujesz się, że coś (myśl, dźwięk, uczucie) zajęło twoją uwagę i odciągnęło od słuchania oddechu, jak najdelikatniej i po prostu wróć do niego – jakby nic się nie stało.
▪ Nie wspominaj, ile czasu – i z jakim skutkiem – tak siedzisz. Nie zastanawiaj się, ile jeszcze zostało... Niech każdy wdech będzie jak pierwszy, każdy wydech – ostatni.
▪ Gdy przyjdzie czas, by skończyć siedzenie (bo wybije godzina na to przez ciebie przeznaczona lub zdarzy się coś, co wymagać będzie reakcji teraz), spróbuj wstać z tą samą prostą, cichą uważnością na wszystko.
2. Idąc
▪ Słuchaj oddechu, patrz, gdzie jesteś i dokąd zmierzasz.
▪ Słuchaj dźwięków świata, czuj jego zapachy, zauważaj ruch wokół ciebie.
▪ Wszystkim nazwom, teoriom, a także własnym oczekiwaniom, jak ma być – pozwól przepływać przez głowę, jak chmurom po niebie.
3. Słuchając
▪ Jeśli ktoś do ciebie mówi, słuchaj go jak swojego oddechu.
