Cykl reportaży nie miał być wykładnią teologii życia konsekrowanego ani nie stanowił teologicznej refleksji nad rolą kobiety konsekrowanej w Kościele. Nie znajdzie więc w nim czytelnik tej głębi spojrzenia, którą oferują adhortacje papieskie czy inne dokumenty kościelne poświęcone życiu zakonnemu. Problem w tym, że kobiety nie występują z klasztorów dlatego, że nie mają do tych tekstów dostępu, tylko dlatego, że ich wcielanie w życie prowadzi nieraz do kryzysów i załamań: tak “powołań", jak i osób. Głosy obecnych i byłych sióstr znalazły miejsce w tekstach Wiśniewskiej. Krytycy pytają: “a w jakim celu?". Nie znam motywacji autorki tekstu, choć będąc proszony o komentarz do niektórych przedstawionych w jej artykule relacji, miałem możliwość osobistego z nią kontaktu. Skoro prawie nigdzie nie mówi ona swoim głosem i nie ocenia przedstawianych przez siebie faktów - czynić tego...