Wy jesteście dziećmi Pana, Boga waszego. Po zmarłym nie będziecie nacinać sobie skóry ani strzyc krótko włosów nad czołem, bo wy jesteście ludem poświęconym Panu, Bogu swemu; was wybrał Pan, byście się stali ludem będącym Jego wyłączną własnością spośród wszystkich narodów, które są na ziemi"

(Ks. Pwt. 14, 1-2). W tych zdaniach następuje ciekawe połączenie zakazu zadawania sobie ran fizycznych i ran duchowych. Zadanie sobie ran duchowych - można sądzić - oznacza zapomnienie o wyjątkowej pozycji ludu w oczach Boga, jak też dzielenie się na różne, konkurujące ze sobą sekty, ludy, denominacje. Taką interpretację potwierdza Talmud, łącząc słowo "nacinać" ze słowem "odcinać", "dzielić". Nie wolno, uczy tradycja, odcinać się od podstawowej wspólnoty. Jedność narodu - mimo, że ten naród zamieszkuje tak odmienne kraje, podlega nader rozmaitym wpływom, ma różne losy...