Reklama

Wydanie specjalne TP "Smak wolności"

Radość wiekuista

Radość wiekuista

Ks. Adam Boniecki, Anna Goc
23.10.2017
Czyta się kilka minut
Ks. Adam Boniecki: Wśród pamiątek mam obrączkę mojej mamy. Czasem wyjmuję ją z zamszowego woreczka, trzymam w zaciśniętej ręce, przywołuję mamę i ona przychodzi.
Z rodzeństwem i mamą: Adam pierwszy z lewej, Krystyna, Maria i Stanisław. / ARCHIWUM KS. ADAMA BONIECKIEGO
Z rodzeństwem i mamą: Adam pierwszy z lewej, Krystyna, Maria i Stanisław. / ARCHIWUM KS. ADAMA BONIECKIEGO
A

ANNA GOC: Zapewne modlisz się za zmarłych.

KS. ADAM BONIECKI: Tak, od 57 lat, ­codziennie, odkąd odprawiam Mszę.

Prosisz: „wieczny odpoczynek racz im dać, Panie”?

Nie. Modlę się o wieczną radość dla nich.

A dlaczego o radość?

Kształt tej modlitwy pochodzi od zaprzyjaźnionej z moją mamą matki chłopca zamordowanego przez Niemców. Niezmiernie przejęta, opowiedziała mamie, że we śnie zobaczyła syna, który prosił ją, by się nie modliła o „wieczny odpoczynek” dla niego, tylko o radość. Od tej pory w naszej rodzinie tak się właśnie modlimy. To już chyba 75 lat.

W dzieciństwie modliliśmy się razem z rodzicami, oczywiście na głos. Mama i tata przychodzili na wspólne odmawianie wieczornego pacierza do – jak to się mówiło – pokoju dziecinnego. Czasem modlili się też z nami niektórzy goście, księdza nie wyłączając. Ale ta nowa...

26220

Dodaj komentarz

Chcesz czytać więcej?

Wykup dostęp »

Załóż bezpłatne konto i zaloguj się, a będziesz mógł za darmo czytać 6 tekstów miesięcznie! 

Wybierz dogodną opcję dostępu płatnego – abonament miesięczny, roczny lub płatność za pojedynczy artykuł.

Tygodnik Powszechny - weź, czytaj!

Więcej informacji: najczęściej zadawane pytania »

Usługodawca nie ponosi odpowiedzialności za treści zamieszczane przez Użytkowników w ramach komentarzy do Materiałów udostępnianych przez Usługodawcę.

Zapoznaj się z Regułami forum

Jeśli widzisz komentarz naruszający prawo lub dobre obyczaje, zgłoś go klikając w link "Zgłoś naruszenie" pod komentarzem.

Wysłane przez Jarosław Nejno w czwartek, 26.10.2017, 20:03
Kojarzy mi się to z kwestią Leibniza: "dlaczego raczej jest coś, niż nie ma niczego"? Ważkie pytanie-na wagę nadziei(przed-wiekuistej?)

Wysłane przez eddiepolo w środa, 01.11.2017, 14:54
Kwestia "jest coś czy nie jest" automatycznie przywołuje pytanie o samo "jest" - i tu, proszę Pana zaczynają się schody niedoskonałości ludzkiego hardware'u tudzież oprogramowania. Ewolucja nie uznała za stosowne wyposażyć naszego gatunku w narzędzia ogarniające rzeczywistość ponad 3 wymiary, wbudowała w mózgi filtry redukujące szum informacyjny do zakresów niezbędnych do przeżycia i rozmnożenia się itede. Dobrym przyczynkiem do o tematu stał się "Matrix" - otworzył wielu ludziom oczy na opcję iluzoryczności naszych doznań. Z kolei fizyka kwantowa ze swą zasadą nieoznaczoności Heisenberga i słynnym żywym i martwym jednocześnie kotem w pudełku zaskakująco bliska jest opisom świadomości - ów kot 'kreuje się' w umyśle jedynie w obecności obserwatora. Pytanie "dlaczego...?" obnaża jedną z naszych ludzkich słabości software'owych, mianowicie poszukiwania pomiędzy wydarzeniami ulokowanych w liniowej koncepcji czasu związków przyczynowo-skutkowych. A co, proszę Szanownego Pana, jeśli czasu nie było - nie ma - albo ma wymiar punktowy? A to dla przykładu sytuacja z momento ZERO naszego Wszechświata, zgodnie z powszechnie dziś uznawaną teorią BB. Otóż wówczas pytanie 'dlaczego' traci jakikolwiek sens. Przy okazji, potrafi Sz. P. wyobrazić sobie czas punktowy lub jego całkowity brak? Bo jeśli nie, to wiele elementów poznania zostaje przed Panem ukrytych.

Wysłane przez Jarosław Nejno w środa, 01.11.2017, 17:55
?

Wysłane przez eddiepolo w środa, 01.11.2017, 20:00
to się radujcie, a nie smućcie - jedno i drugie w waszej bacowskiej łepetynie do dyspozycji i do bacowskiego wyboru

Wysłane przez Vespa mandarinia w środa, 01.11.2017, 22:15
Na co komu taki wybór?

Wysłane przez eddiepolo w czwartek, 02.11.2017, 06:10
ale mało to smutasów wkoło?

Wysłane przez Jarosław Nejno w czwartek, 02.11.2017, 07:34
bo nie masz ludzkiej opcji "wiecznego smutku", która by przerastała radość bożego dobra.

Wysłane przez Jan Proch w czwartek, 02.11.2017, 09:17
"DLACZEGO ISTNIEJE RACZEJ COŚ NIŻ NIC". Moim zdaniem zaistniała tu bardzo istotna różnica :) , chociaż dla wielu nie ma żadnej.

Wysłane przez Vespa mandarinia w czwartek, 02.11.2017, 11:32
jest czy jej nie ma?

Wysłane przez Jan Proch w piątek, 03.11.2017, 09:27
Wiem, że jest pan wysoce dowcipny, ale ja podałem dosłowny cytat. Proszę przeczytać mój wpis drugi raz, może trzeci a napewno odpowiedź się objawi :) Jeżeli natomiast chodzi o dziurę w bucie, proszę spojrzeć pionowo w dół, a jeżeli brzuch przeszkadza, to skorzystać z lustra. I co? Działa? :)))

Wysłane przez Jarosław Nejno w czwartek, 02.11.2017, 12:12
własnym, za tą ze wszech miar słuszną uwagę i jakże istotne skorygowanie. Pro publico bono.

Wysłane przez Jan Proch w piątek, 03.11.2017, 13:32
Pozdrawiam te rzesze! [ w słowach "te rzesze" broń boże nie dodawać ogonka do końcowego "e". Dopiero by było !] :))))

Wysłane przez Jan Proch w piątek, 03.11.2017, 15:17
Ponieważ nie sprostam pańskim dociekaniom polecam najaktualniejsza literaturę: John D.Barrow "Książka o niczym" Co to jest NIC. 460 stron, można kupić w Copernicus Center Press w Krakowie. Barrow to laureat Nagrody Templetona. Kiedyś otrzymał ją ks. prof. Michał Heller i założył to CCPress. Miłej lektury :)))) Pozdrawiam.

Wysłane przez Jarosław Nejno w piątek, 03.11.2017, 19:12
Chciaż po (nie)naszemu, pozdrawia się tym podejrzanym "heil"(tylko już bez wodzowsko-zwycięskich dodatków)

Wysłane przez Henryka w sobota, 28.10.2017, 09:21
Dziękuję za piękne słowa o Mamie. Zachęcam księdza Adama Bonieckiego do napisania autobiografii.

Wysłane przez Marek Marcus Motyka w sobota, 18.11.2017, 19:58
Właśnie wykupiłem roczną prenumeratę TP, właśnie przeczytałem ten artykuł jako pierwszy, i właśnie się...wzruszyłem.

© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]