W noworocznym numerze „TP” ukazała się polemika Michała Bilewicza z prof. Ireneuszem Krzemińskim, broniącym prawa naukowców do pracy na kilku uczelniach. W zgrabnym chwycie retorycznym Bilewicz zwrócił się bezpośrednio do czytelników, podkreślając, że jako płatnicy podatków są niejako pracodawcami osób, o których mowa. Ale zapomniał dodać, że również pracownicy naukowo-dydaktyczni płacą podatki, a więc generują swój fundusz płac. Pomijając to drobne przeoczenie, należy jednak zadać pytanie, dlaczego badacze pracują na kilku uczelniach i czy rzeczywiście nie powinni tego robić.

Autor tekstu „Nauki aspołeczne” zakłada jako rzecz zrozumiałą samą przez się, że relacje między pracownikiem naukowym a pracodawcą oraz między samymi uczelniami są podobne do tych, jakie panują w korporacjach i między nimi. Stąd właśnie uniwersytety, akademie, szkoły wyższe to dla niego „rynek usług...