Przełom wiosny i lata 1981 roku był jednym z najdramatyczniejszych okresów w najnowszej historii Kościoła katolickiego w Polsce. W maju poinformowano opinię publiczną o poważnej chorobie kard. Stefana Wyszyńskiego. W oficjalnym komunikacie można było przeczytać, że „w połowie marca 1981 roku wystąpiły u Księdza Prymasa objawy zaburzeń układu pokarmowego, które utrzymywały się przez kilka dni (...). Kolejne narady zespołu specjalistów stwierdziły, że choroba – mimo leczenia – ma przebieg postępujący”. Był to nowotwór.

Informacja podpisana przez ośmiu lekarzy nie pozostawiała złudzeń. Prymas mógł wkrótce umrzeć. A dzień przed wydaniem tego komunikatu, 13 maja, na placu św. Piotra w Rzymie dokonano zamachu na życie Jana Pawła II. W ciągu niespełna dwóch tygodni maja 1981 r. Kościół w Polsce mógł stracić dwa ważne dla siebie symbole: Prymasa Tysiąclecia i Papieża z Krakowa.