W 1980 r. czterdziestoośmioletni wówczas włoski teoretyk literatury, badacz dziejów estetyki i znawca kultury masowej, profesor Umberto Eco, wydał swoją pierwszą powieść - "Imię róży". Sześć lat później zadebiutował jako powieściopisarz trzydziestopięcioletni hiszpański dziennikarz i korespondent wojenny, Arturo Pérez-Reverte. Listę nazwisk można by bez trudu pociągnąć. Gdy dziś wejdziemy do którejkolwiek większej księgarni, znajdziemy z kilkadziesiąt powieści (w tym co najmniej kilka polskich), w których sensacyjno-kryminalna intryga umieszczona została w historycznym sztafażu - od starożytności po niemiecki Wrocław czasu klęski nazizmu - albo też, choć akcja toczy się współcześnie, rozwiązania zagadki szukać trzeba w odległej przeszłości. W ślad zaś za słowem pisanym idzie często kino, by wspomnieć choćby "Dziewiąte wrota" Polańskiego według Péreza-Reverte.