Dębina na granicy gmin Komarów-Osada i Sitno (woj. lubelskie) zdaje się szumieć niezmiennie od pokoleń. Ale drzewa, które pamiętają Budionnego i Babla, można policzyć na palcach obu rąk.
Maszerując na południe, od strony Cześników, wychodzi się na grzbiet wzgórza 255. Rozciąga się stąd panorama terenu, na którym 93 lata temu toczyły się zażarte walki.
GRUBA NIESUBORDYNACJA
Pod koniec sierpnia 1920 r. 1. Armia Konna Siemiona Michajłowicza Budionnego znalazła się na przedpolach Zamościa. Zgodnie z zatwierdzonym wcześniej planem wojny z Polską, Front Północno-Zachodni (w którego skład wchodziła) miał, od momentu osiągniecia rejonu Łucka, współpracować z Frontem Zachodnim Michaiła Tuchaczewskiego. Jednak z chwilą, kiedy pod koniec lipca oba fronty przeszły przez Prypeć, ich cele operacyjne zaczęły się rozmijać. Aleksandr Jegorow (dowódca Frontu Północno...