To prawda: żłób, los uchodźczego dziecka, życie spędzone w „ukryciu”, potem bezdomność życia publicznego: wśród najbiedniejszych, napiętnowanych i grzesznych („żarłok i pijak, przyjaciel celników i grzeszników”), śmierć niewolnika (krzyż). I dalej: pokora wcielenia „przedłużonego” w prostym słowie Ewangelistów i w słabości/naruszalności chleba i wina. Aż po największą pokorę, najbardziej szaloną, wymagającą najwięcej odwagi i zaufania – pokorę wcielenia w... Kościół: w nas, ciebie i mnie.

Pięknie mówi o tym 18. rozdział Ewangelii wg św. Mateusza: „Gdzie dwóch albo trzech jest zebranych w imię moje – tam Ja jestem pośrodku nich” (Mt 18, 20). Czynimy Go obecnym, kiedy się schodzimy – nasza wspólnota jest sakramentem Jego obecności. Tyle tylko że nie jest to w żadnej mierze wspólnota idealna (i to pokazuje ów 18. rozdział). To wspólnota braci, których rozsadza niezdrowa ambicja (...