Widzę te ostre zdjęcia i widzę też delikatne rysunki Ewy Kuryluk, na których Kołakowski najczęściej pali papierosa. Właściwie widać tylko twarz i dłoń z papierosem, siatkę zmarszczek, w której leżą oczy, i długie, spokojne palce. Nie ma dymu, profesor właśnie wciąga go do środka lub może bawi się tylko - trzyma papierosa, żeby się zasłonić...

Kiedy Baszka Marcinik zadzwoniła do mnie z wiadomością o jego śmierci, pierwsze, co mi się przypomniało, to fragment rozmowy o granicach filozofii przeprowadzonej chyba przed dwoma laty przez Zbigniewa Mentzla. Kołakowski mówi tam coś, czego żaden inny filozof by nie powiedział: że nie ma wyraźnej granicy między filozofią a poezją. "Nie znaczy to, oczywiście, że jedna i druga są tym samym. Ale i filozofia, i poezja mają jakiś obszar wspólny. Są pewne teksty poetyckie, które mogłyby się znaleźć w traktacie filozoficznym,...