Nie zmienia to faktu, że mam poczucie obciachu, gdy czytam (ostatni „Newsweek”), że politycy PO wydawali partyjne pieniądze na drogie ubrania, wino i cygara, nocne kluby z wyszynkiem oraz wizyty u stylisty.
To zresztą – umówmy się – układa się w logiczną całość. Bo jak polityk zarzuci już na ramiona marynarę od Zegny, to przychodzi mu ochota na dobre wino i cygaro. Jak się winem podochoci, to zamiast patrzeć w sufit w hotelu sejmowym, wyskakuje na miasto, do klubu. A gdy rano zobaczy wory pod oczami, to natychmiast biegnie do specjalisty od wizerunku. Upodlony po nocnej hulance, nie będzie wszak w stanie sprawować władzy. A sprawuje ją w naszym imieniu i ma poczucie odpowiedzialności, nieprawdaż?
Jeden rachunek rozłożył mnie jednak na łopatki. Wynajmowanie boiska, na którym premier kopie piłkę z kolegami – 6 tys. zł rocznie, 200 zł za mecz. Rany! To znaczy, że nawet do...