Ogień

24.10.2022

Czyta się kilka minut

„Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby on już zapłonął” – wykrzyknął do nas Jezus słowami liturgii minionego czwartku (zob. Łk 12, 49). Skąd taki obraz? ­Dlaczego ogień?

Ośmielę się twierdzić, iż najlepszej odpowiedzi na te pytania udziela mój kochany patron, Grzegorz Wielki, w swojej homilii na Pięćdziesiątnicę: „Pan posyła ogień na ziemię, aby tchnieniem Ducha rozpalić serca cielesnych [ludzi]. (...) Słusznie więc Duch ukazuje się w ogniu, ponieważ każde serce, które wypełnia – dotąd zdrętwiałe z mrozu – rozpala pragnieniem swojej wieczności”.

Pan chce, musi posłać Ogień, ponieważ przychodzi do serc „zdrętwiałych z mrozu”. Przychodzi do ludzi o zamarz­niętych sercach. Nie przychodzi więc jedynie z pouczeniem, ponieważ największym problemem człowieka nie jest niewiedza, lecz to, że jest skuty zimnem.

Kiedy spotykasz człowieka o śmiertelnie wychłodzonym sercu i organizmie, nie mów mu, że mu zimno. Tylko go ogrzej! On nie potrzebuje teoretycznego (i zapewne słusznego) wykładu, dlaczego zmarzł, i (równie słusznego) napomnienia: „jak mogłeś być tak nieroztropny!”. Potrzebuje ciepła.

„Zdrętwiałe serce” to synonim człowieka, który stał się niezdolny do miłości.

Czy tacy ludzie żyli tylko w czasach Jezusa? Albo Grzegorza?

Czy nie widzicie ich obok siebie?

Czy nie widzicie ich w lustrze?

Czy nie jest to główna choroba dzisiejszego człowieka, który równie chętnie deklaruje pragnienie życia we wspólnocie, jak od niej ucieka w wirtualną samotność? Który dopytywany o swoje wartości we wszystkich możliwych ankietach na pierwszym miejscu zdecydowanie stawia rodzinę, a przecież równie zdecydowanie odkłada jej założenie albo ją rozbija (w Łodzi – czy tylko? – co drugie małżeństwo się rozwodzi; a ile związków w ogóle nie przyjmuje żadnej oficjalnej formy?).

Zapewne można tę chorobę opisywać; można także ją diagnozować, pokazać przyczyny: uznany za wręcz obligatoryjną normę czysty indywidualizm; kult wolności „od” – bez pytania o wolność „ku”; tymczasowość i konsumeryzm; lęk przed zobowiązaniami na „całe życie”; emocjonalne zranienia i rozchwianie itd., itp.

Można to wszystko wiedzieć i powiedzieć; można objaśnić i przestrzegać; można nawet napiętnować i pryncypialnie przestrzegać. Diagnoza
św. Grzegorza pozostaje aktualna: „najpierw go ogrzej!”. Nie wystarczy informacja, potrzebna jest transformacja. Z Ducha. Mocą Miłości.©

Dziękujemy, że nas czytasz!

Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →

Dostęp 10/10

  • 10 dni dostępu - poznaj nas
  • Natychmiastowy dostęp
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
10,00 zł

Dostęp kwartalny

Kwartalny dostęp do TygodnikPowszechny.pl
  • Natychmiastowy dostęp
  • 92 dni dostępu = aż 13 numerów Tygodnika
  • Ogromne archiwum
  • Zapamiętaj i czytaj później
  • Autorskie newslettery premium
  • Także w formatach PDF, EPUB i MOBI
89,90 zł
© Wszelkie prawa w tym prawa autorów i wydawcy zastrzeżone. Jakiekolwiek dalsze rozpowszechnianie artykułów i innych części czasopisma bez zgody wydawcy zabronione [nota wydawnicza]. Jeśli na końcu artykułu znajduje się znak ℗, wówczas istnieje możliwość przedruku po zakupieniu licencji od Wydawcy [kontakt z Wydawcą]
Kardynał, arcybiskup metropolita łódzki, wcześniej biskup pomocniczy krakowski, autor rubryki „Okruchy Słowa”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Doktor habilitowany nauk humanistycznych, specjalizuje się w historii Kościoła. W latach 2007-11… więcej

Artykuł pochodzi z numeru Nr 44/2022