Pewno najznakomitszym z tych mistyków-filozofów jest Mistrz Eckhart. Jak wielu mistyków, których nawiedzała pokusa panteistyczna, był dominikaninem. Oskarżali go franciszkanie. Eckhart sporządził pismo obronne, gdzie wykazywał prawomyślność poglądów, czasem uderzająco śmiałych, jakie w dziełach swoich i kazaniach niemieckich wypowiadał. Wkrótce po jego śmierci papież Jan XXII potępił jednak 28 zdań z tekstów Eckharta wyłowionych; 17 z nich były to zdania heretyckie, a pozostałe 11 podejrzane o herezję, źle brzmiące i zuchwałe.

Jedna sprawa porusza myśl Eckharta: jedność człowieka i Boga. Gdy trzeba tę jedność opisać w mowie teoretycznej, nie zaś w modlitwie, dziwne paradoksy nieuchronnie wychodzą na jaw. Jakże to mogą w jedności się zbiegać dwa byty - człowieczy, więc skończony, stworzony, w czasie i przestrzeni żyjący, a przy tym grzeszny, woli słabej i...