Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
W epoce brązu miasto otaczały mury i znajdowała się w nim pogańska świątynia. W epoce sędziów miejsce to pełniło wybitną rolę religijną, podobną do tej, jaką później odgrywała Jerozolima. To tu znajdowała się arka przymierza i do niej pielgrzymowali Izraelici, by się tam modlić. Arka znajdowała się tam przez trzy i pół wieku do czasu, gdy została porwana przez Filistynów. Ale to już całkiem inna historia.
Szilo (czy Szylo) pojawia się na początku historii narodzin Samuela. Mąż o imieniu Elkana, pochodzący z ziem Efraima, chadzał tam, jak czytamy w Biblii, na każdy rok, „na chwałę Pana zastępów” (Joz 1, 3). Jeden z midraszy opowiada o jego pielgrzymowaniu. Co roku szedł do Szilo, a z każdym rokiem jego przykład i zaufanie Bogu zachęcały do tego kolejne rodziny. Wędrował co roku inną drogą, by jego wiara była znana coraz to nowym ludziom. Aż w końcu wszyscy Izraelici poczęli za jego przykładem pielgrzymować. Wtedy Święty Jedyny powiedział Elkanie: „To ty sprawiłeś, że szale wagi przechyliły się na korzyść Izraela, i nauczyłeś ich, jak należy przestrzegać nakazów. Zyskali na tym twoi ziomkowie. Dlatego dam ci syna, by Izrael mógł w swej wierze się umocnić”. Opowieść zacna i bardzo budująca, jak inne historie różnych świętych. W każdym razie ten właśnie syn przyszedł na świat.
Miał Elkana dwie żony. Jedna miała na imię Fenenna, druga Anna. Pierwsza rodziła dzieci jak biologia nakazała, Anna nie mogła zajść w ciążę. Pan zamknął jej żywot. (Historia ta przypomina opowieści o żonach Abrahama czy Józefa). Fenenna była nieprzyjemna i złośliwa. Wywyższała się ponad Annę. Ale Elkana najbardziej kochał Annę. Zabrał na pielgrzymkę całą rodzinę. Anna w świątyni modliła się swoimi słowami w sercu, poruszając przy tym ustami. Było jej gorzko na duchu i płakała. Na wielkim krześle siedział arcykapłan Eli. Tego dnia, jest taka sugestia, został ostatnim z sędziów ludów Izraela. Zobaczył Annę. Bardzo się oburzył na kobietę widząc, że porusza ustami i nie wydaje żadnego dźwięku. Rzekł jej: „Długoż będziesz pijaną? Wytrzeźwij z wina twego”. Wnosić z tego można, że nie była wówczas znana cicha, indywidualna modlitwa. Modlitwa, jak to jest do dziś w synagogach, ma charakter wspólny. Wszyscy powtarzają – choć być może z odmiennym nastawieniem – te same słowa, przestrzegając tych samych reguł zachowania.
Eli odgrywał – wedle Rasziego, największego z komentatorów Pism – istotną rolę w sukcesji religii. Mojżesz Torę przekazał Joszui, ten Starszym, ci kolejnym sędziom, a sędziowie kapłanowi Eliemu. Gniew kapłana musiał trwać krótko. Anna wyjaśniła mu powód swego utrapienia. Wylała duszę swą przed obliczem Pana. A na koniec Eli orzekł: „Otrzymasz to, o co prosiłaś”. Kapłan miał rację. Urodził się jej syn Samuel, a imię to oznacza „Bóg usłyszał” albo „wyproszony u Boga”. ©
