Wspieranie początkujących pisarek i pisarzy na różnych etapach ich pracy jest ekscytujące tym bardziej, że pozwala zobaczyć nowe twarze i usłyszeć nowe głosy - wyróżnienie przyznawane jest bowiem od 2015 roku najlepszym autorkom i autorom. Chociaż dopiero dają się poznać szerokiej publiczności, to już prezentują twórczość dojrzałą i ze wszech miar inspirującą.

Idea przyznawania laurów literackich twórcom i twórczyniom stawiającym pierwsze kroki na rynku wydawniczym, która przyświeca nam od siedmiu już lat, opiera się głównie na wierze w potencjał młodych autorów i autorek i przekonaniu, że ciągle potrzebujemy nowych literackich głosów i świeżych, nieoczywistych narracji. Jest również sygnałem i zachętą dla wydawców, by inwestowali w debiuty. Bez tego niewątpliwego wydawniczego ryzyka prawdopodobnie nie byłoby dziś takich świetnych książek jak Rozrzucone Liliany Hermetz, Wyspa Żanny Słoniowskiej, Rozpływaj się Anny Cieplak, Ufo nad Bratysławą Weroniki Gogoli, Łyski liczą do trzech Olgi Hund czy Cukry Doroty Kotas. Wszystkie autorki uhonorowane Nagrodą Conrada kreują po debiutach kolejne fascynujące światy literackie, a wymienione wyżej pozycje są pokłosiem Nagrody Conrada i efektem współpracy poszczególnych pisarek z wydawnictwami o ogólnopolskim zasięgu. Krakowskie wyróżnienie jest jedną z najważniejszych nagród w Polsce, która na różne sposoby wspiera twórczynie i twórców po debiucie.

con1.png

Fundatorzy i organizatorzy Nagrody Conrada dbają o to, by krakowskie wyróżnienie było przyznawane przy zachowaniu najwyższych standardów merytorycznych oraz instytucjonalnych. Zmiany, jakie zachodzą na polu literackim - lokalnym i międzynarodowym - oraz w całej przestrzeni społecznej, skłaniają do wprowadzania nowych rozwiązań. W tym roku osoby, które zostały powołane do nowej kapituły, otrzymały prośbę, by w trakcie trwania kadencji nie wykonywały podobnej pracy na rzecz innych polskich wyróżnień literackich. Propozycja ta spotkała się z pełnym zrozumieniem ze strony jurorek i jurorów. Reguła została wprowadzona po to, by stworzyć najdogodniejsze warunki dla lektury i namysłu nad książkami zgłoszonymi do Nagrody Conrada, a do tego potrzebne są czas i możliwość koncentracji na konkretnej grupie utworów literackich. Poza tym w przeświadczeniu fundatorów i organizatorów jedną z najważniejszych wartości stymulujących rozwój literatury jest różnorodność sądów estetycznych. O teksty literackie powinniśmy się nieustannie spierać, posługując się kryteriami adekwatnymi do zmian, które zachodzą w literaturach (bo jest ich wiele) oraz w światach (bo jest ich mnogość), w których te literatury powstają. Im bardziej różnorodna grupa osób prowadzących takie dyskusje - nie tylko w kapitułach nagród - tym lepiej dla pisarek i pisarzy oraz całej przestrzeni literackiej.

con3.png

Z każdym rokiem Nagroda Conrada wspiera rozwój debaty społecznej, wzmacniając głos osób, które mają do powiedzenia coś nowego. Warto ich słuchać z uwagą nie mniejszą od tej, jaką poświęcamy twórcom już szeroko uznanym. Świat będący w nieustannej przemianie potrzebuje wszak ciągle nowego spojrzenia.

Nagroda Conrada jest częścią miejskiego programu wsparcia debiutów Krakowa Miasta Literatury UNESCO i stanowi wspólne przedsięwzięcie Miasta Krakowa, KBF oraz Fundacji Tygodnika Powszechnego.

Pięć tytułów nominowanych do Nagrody Conrada za rok 2021 ogłosimy 3 października.

con2.png