Nie chcę udawać filozofa ani tym bardziej poprawiać filozofów, ale od dawna mnie korci, by do opisanych przez Gabriela Marcela kategorii: être (być) i avoir (mieć, posiadać) dodać jeszcze jedną: apparaître (ukazywać się, objawiać się, pojawiać się, odsłaniać się, zdawać się, wydawać się). Te myśli odżyły we mnie przy lekturze artykułu Eweliny Burdy („Ciało idealne na lato”). Pokazuje on, jak ogromny, bardziej lub mniej uświadomiony wpływ na nasze myślenie o sobie i nasze zachowanie ma pytanie właśnie o apparaître, o to, jak wypadnę, jak jestem postrzegany, co o mnie myślą inni, kim się im wydaję.

Często dziś zwraca się uwagę na „język ciała”. Słusznie, bo rzeczywiście naszym wyglądem, gestami, minami, reakcjami komunikujemy siebie, przekazujemy informacje o sobie. Na tym opiera się kulturalny kod relacji międzyludzkich. Weźmy choćby ubranie...