Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Zaczynający się tak pechowo dzień był egipskim świętem narodowym (na pamiątkę rewolucji 1952 r., gdy obalono monarchię). Jeden z ładunków wybuchł koło bazaru, a co najmniej trzy następne w rejonie hoteli “Ghazala Gardens" i “Mövenpick" nad zatoką Naama, w miejscu odwiedzanym przez Europejczyków. Zginęło 88 osób wielu narodowości.
Do zamachu przyznała się hybryda Al-Kaidy działająca w Egipcie i Syrii: Brygady Abdullaha Azzama (był to mentor bin Ladena, zginął w 1989 r.). W oświadczeniu grupa - która w październiku ub.r. przypisała sobie zamach w Tabie i Ra’s Szatan (34 zabitych) - twierdzi, że akcja wymierzona była przeciw “krzyżowcom, syjonistom i władzom egipskim", w odwecie za “zbrodnie popełniane na muzułmanach w Iraku, Afganistanie i Czeczenii". Rząd Izraela zaproponował Egiptowi pomoc w akcji ratunkowej, ale nie ewakuował 10 tys. izraelskich turystów wypoczywających właśnie na Synaju.
Wśród deklaracji potępiających zamach zwracają uwagę te wystosowane przez egipskie Bractwo Muzułmańskie (opozycyjne wobec władz w Kairze) i palestyński Hamas. Znaczący jest też fakt, że w porze przeprowadzenia zamachu turyści rozchodzili się już na noc do hoteli, zaś w miejscach wybuchów zbierali się pracownicy egipscy (to dało asumpt egipskiej ulicy do oskarżeń o izraelską prowokację). Teraz władze obawiają się spadku wpływów z turystyki (6,6 mld dolarów w 2004 r.). I to w sytuacji, gdy Egipt skorzystał na tym, że wielu miłośników plaż i nurkowania postanowiło przyjechać do tego kraju nie kojarzącego się z zagrożeniem tsunami.
