Trzy i pół tysiąca złotych będzie was ­kosztować obiad w kopenhaskiej Nomie. Łącznie z dobranymi po kolei do potraw winami – przejrzałem listę, znam część tych etykiet, zaiste pamiętne, piłbym z rozkoszą nawet na czczo. Ale jeśli akurat postanowiliście się katować na amerykańską modłę „suchym styczniem”, to nie szkodzi, w tej samej cenie jest też selekcja odpowiednich soków owocowych i naparów.

Wolne żarty, nie sądzę wszak, by bywalcy naszego kącika kulinarnego cierpieli na aż tak spektakularny nadmiar wolnej gotówki. A nawet jeśli są tu tacy, to marne szanse, żeby załapali się na stolik – terminy na kwartał do przodu rozchodzą się w ciągu godziny od otwarcia rezerwacji.

Taka jest, nomen omen, renoma tej „najlepszej na świecie” restauracji. Wszelkie rankingi należy ostrożnie brać w szczypce, takie, jakich używają w jej kuchni do komponowania ozdobnych insektów...