Problem jest jasny: Kościołowi potrzebne jest nowe (lub odnowione) zaprezentowanie swojej obecności w świecie, który jest daleki od patrzenia na siebie w kategoriach religijnych. Laickie spojrzenie na świat w ogóle, a na człowieka w szczególności, zdaje się odsuwać w cień wszelką interpretację religijną. Z drugiej jednak strony, nie sposób człowieka – także dzisiejszego – pozbawić odwoływania się do wiary. Trudności zaczynają się wtedy, gdy w miejsce religijności wchodzą pseudoreligijne wyobrażenia. Chrześcijaństwo ze swoimi obietnicami i grzechami zostało wymieszane z obyczajem, który ma niewiele z nim wspólnego albo jest totalną negacją nauki Chrystusa.

Artykuł Edwarda Augustyna „Kościół na biegunach”, choć ujęty w sposób możliwie ostrożny i biorący pod uwagę wszystkie działające w Kościele siły, musi budzić niepokój...