Jeśli macie państwo dzieci w wieku przedszkolnym, na pewno kilka razy w miesiącu przeklinacie istnienie kiosków, w których na dolnych półkach, na linii wzroku czterolatków, znajdują się baterie pism i pisemek, z których 90 proc. to gazetki reklamowe firm produkujących zabawki, sprzęgnięte z kolejnymi filmami i serialami rysunkowymi dla dzieci.

Próba ominięcia tych stanowisk zakończona sukcesem to zadanie heroiczne, bo narkotyczna siła przyzywająca młódź do szeleszczących folią półek jest wielka.

Pobieżny nawet rzut oka na te propozycje przyprawia o ból głowy. I o ile oferta przeznaczona dla chłopców budzi stanowczo mniejsze obrzydzenie (klocki, superbohaterowie ratujący świat, strażacy i budowniczowie), tak to, co można znaleźć na półkach dla dziewczynek, wygląda jak różowo-złoty paw, złożony ze sztucznej biżuterii, plastikowych zestawów „do makijażu” i postaci...