Tomasz Polak udzielił wywiadu „Tygodnikowi”… Dla mnie to bardzo ważne, bo jeśli katolickie pisma zamieszczają wywiady z kimś, kto „był z nami” i odszedł, robią to (zwykle), by pokazać, że odejście jest błędem, że odchodząc nie miał racji, a wszystko, co ma teraz do powiedzenia, jest niewczesną zemstą. Tak nie jest w wywiadzie Bonowicza i Okońskiego. Pytają o racje, chcą zrozumieć. W końcu rozmawiają z człowiekiem, który był kiedyś jednym z najwybitniejszych i najuczciwszych umysłów polskiego Kościoła. Teraz jest wciąż taki, ale poza nim.

Tomasz Polak jest zbyt przenikliwy, by dał się nabrać na „podwójność konceptu wpisaną w każdego biskupa i każdego duchownego”: kochającego ojca i twardego przemocowca. I to jest doświadczenie wspólne, powszechne, ale czy wieczne? Tomasz Polak powiada: „system jest niereformowalny, bo wszystkie zmiany odbywają się na poziomie powłok: samo jądro...