Nowy utwór, premiera “Koncertu na klawesyn i orkiestrę" Krzysztofa Knittla, dedykowanego Elżbiecie Chojnackiej i Antoniemu Witowi. Klawesyn (Chojnacka) zaczyna od powabnych chochlikowych podskoków, które stają się coraz bardziej złożone, rozedrgane, lekko histeryczne, coraz silniej otulane przez gęstniejącą partię orkiestry. A orkiestra: pohukuje klasterami blachy, szaleje w przebierankach smyczków, dźwięczy metalowymi barwami perkusji. W końcu klawesynowe podskoki giną pod tą orkiestrową mozaiką.

Chaos? Dezorientacja? Nic z tych rzeczy. Plecionkę wyrywających się na niezależność wątków tej wielowarstwowej partytury trzyma jakiś wewnętrzny magnes.

Wbrew tytułowi - nie jest to “Koncert klawesynowy", lecz niezbyt obszerny (około 15 minut) muzyczny monument zbudowany z dużych bloków; gęstych i mrocznych (orkiestra), które spowija ledwie...