Stawka była wysoka - paszport do krajów kapitalistycznych. W 1959 r. oznaczał przepustkę do artystycznego raju, gdzie młodzi gniewni darmsztadzkiej awangardy konstytuowali nowy porządek muzycznego świata. Krzysztof Penderec-

ki, świeżo upieczony absolwent krakowskiej Akademii Muzycznej, chciał w rewolucji estetycznej uczestniczyć, poznać jej najpierwszych bojowników - Pierre’a Bouleza, Luigiego Nona, Karlheinza Stockhausena, po swojemu adaptować ich kompozytorskie idee, wywoływać jakości wcześniej w muzyce nieznane.

Wysłał więc na ogłoszony właśnie konkurs Związku Kompozytorów Polskich anonimowo trzy utwory. Partytury "Strof" "Emanacji" i "Psalmów Dawida" okazały się bezkonkurencyjne. Jeden z najbardziej niepokornych wobec socrealistycznej doktryny estetycznej twórca zajął wszystkie miejsca na podium. Nareszcie był wolny.

...