Jagoda. Dwa porody naturalne; pierwszy w szpitalu, drugi w domu: – Prosiłam męża: „chwyć go tak, żeby nie przyłożył o wannę, kiedy wyjdzie”. Gdy już go trzymał, cieszyłam się, że położna nie zdążyła na czas. Bo nie dotykały go żadne obce ręce. Był tylko nasz.

Magda. Trzy cesarki: – Chodzi o to, by do minimum ograniczyć niebezpieczeństwo. Idziesz jak na wojnę. Masz listę rzeczy, bez których się nie obejdzie. Wszystko zaplanowane co do minuty. I cel: wyciągnąć z brzucha dziecko.
Olga. Cztery porody naturalne; pierwszy w szpitalu, następne w domu: – Po tamtej nocy nie odpowiadałam już ani na słowa ordynatora, który przy obchodzie rzucił: „coś się mama przy parciu nie spisała”, ani na słowa pielęgniarki, która widząc moje płaskie brodawki stwierdziła: „tym pani dziecka nie wykarmi”.

Marta. Jedna cesarka: – Usłyszałam, że mamy XXI wiek i poród naturalny to duże ryzyko....