Malcolm Gladwell ma drobną budowę, pociągłą twarz z ostro zarysowaną linią żuchwy. Wysokie czoło zdobi chmura niesfornych, mocno kręconych włosów, które sprawiają, że nie sposób określić, ile naprawdę ma lat. Kiedy wchodził na scenę ubiegłorocznego festiwalu tygodnika „New Yorker” (będzie również gościem tegorocznej edycji), miał na sobie jasną koszulę, dżinsy i trampki. Ma delikatny, niski głos i kiedy mówi, gestykuluje z animuszem. „Historii, którą dziś opowiem, nie znajdziecie w książce (»Dawid i Goliat«), więc jeśli myśleliście, że przychodząc na wykład zaoszczędzicie 25 dolarów, to jesteście w błędzie” – mówi do szczelnie wypełnionej sali, która reaguje entuzjastycznie. Po żartach na temat organizatorów proszących o tytuł wykładu z rocznym wyprzedzeniem Gladwell szybko poważnieje. „Jeśli następne wybory prezydenckie w USA wygra Hillary Clinton, to nie mamy co liczyć, żeby w...