Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
Niełatwe to zadanie – pełno w nim pułapek podobnych do rosiczek, roślin, które przyciągają owady po to, aby je zabić. Syracydes pisze: „Przed człowiekiem: życie albo śmierć, co wybierze, to będzie mu dane” (15, 17). Autor księgi mógł tak powiedzieć, ale chrześcijanin już niekoniecznie. Jeśli wierzymy, że ostatnie słowo należy do Boga, który jest Ojcem, jest Miłością, to wierzymy również, że nasz los zależy nie tylko od nas.
Na razie uważajmy jednak na pułapki – choćby na takie, o jakich pisze Hilary z Poitiers. Święty biskup przestrzega współwyznawców przed, mówiąc językiem Biblii, wilkami w owczych skórach; przed tymi, którzy dla niegodziwego zysku zwodzą innych. Mówi, że dla Kościoła nie są groźni ci, którzy krwawo, ale otwarcie rozprawiają się z Kościołem, lecz ci, którzy, jak się im wydaje, nawet w dobrej wierze, lub udając, świadczą Kościołowi przysługi.
Święty Hieronim mówi: „Walczylibyśmy otwarcie i z nadzieją przeciw temu, kto by zaprzeczał, kto by torturował i zarzynał, rozumiejąc, że mamy do czynienia z oficjalnym prześladowaniem, i Twój lud towarzyszyłby nam, wzmacniając nas, aż do męczeństwa. Teraz jednak walczymy przeciw prześladowcy, który wprowadza w błąd, przeciw nieprzyjacielowi, który schlebia; (...) nie bije po plecach, ale pieści brzuch; nie zsyła na wygnanie, abyśmy otrzymali życie, ale czyni nas bogatymi, powodując śmierć; nie pcha poprzez więzienie ku wolności, ale obarcza nas zajęciami w pałacu, czyniąc z nas niewolników; nie prześladuje naszych bioder, ale zapanowuje nad naszym sercem; nie odcina nam głowy mieczem, ale zabija duszę złotem; nie straszy otwarcie płomieniem, ale w niezauważalny sposób zapala ogień piekielny. Nie walczy, aby nie zostać pokonanym, ale schlebia, by zapanować; wyznaje Chrystusa, ale po to, by mu zaprzeczyć; sprzyja jedności, ale po to, by uniemożliwić pokój; krytykuje herezje, ale po to, by już nie było chrześcijan; buduje kościoły, ale po to, by zniszczyć wiarę. Mami cię swoimi słowami, swoimi ustami, i robi wszystko, aby nie wierzono, że Ty jesteś Bogiem jako Ojciec” (tłum. Andrzej Koprowski SJ).
Na łamach „Gazety Wyborczej” psycholog Kevin Dutton mówi, że taki lider „musi mieć zaburzenie empatii i jakoś kulawe sumienie, które nie pozwala mu odczuwać winy. Psychopaci są znani głównie z braku poczucia winy. Cokolwiek zrobią, winien jest ktoś inny”. Takich przywódców znajdziemy wśród polityków, ale też w Kościele. Chodzi im jedynie o zdobycie i utrzymanie władzy za wszelką cenę. Dlatego nie znoszą tych, którzy, jak mówi Franciszek, „mają prawo nie zgadzać się”, ale chcą dialogu. Ci nie powinni się zrażać, „zawsze niech dialogują, a nie rzucają kamieniem i chowają rękę. Do tego nie ma prawa żadna osoba. Rzucanie kamieniem i chowanie ręki jest rzeczą nieludzką, to przestępstwo”. ©
