Potrzeba było nadzwyczajnej odwagi w myśleniu, by w Niemowlęciu owiniętym w pieluszki dostrzec realizację odwiecznych Bożych planów. Dla naszej logiki cała sceneria nocy Narodzin jawi się jako czytelna i przejrzysta. W betlejemskim pejzażu można było jednak przeżywać wtedy wiele rozterek i wątpliwości. Sami pasterze, do których anioł kierował swe przesłanie, nie wyglądali bynajmniej na barwne postacie z jasełek. Byli raczej podobni do bezdomnych mieszkańców slumsów. Umęczeni podróżą Mędrcy mogli sprawiać wrażenie zabłąkanych obieżyświatów. Strefy światła i mroku nie zawsze były ostro rozdzielone, gdyż gwiazda gasła i zapalała się ponownie. Jedynie król Herod jawił się jako postać niezmiennie pozytywna, gdy deklarował swe niezłomne pragnienie złożenia hołdu Dzieciątku (Mt 2, 8).

Nieraz potrzeba perspektywy czasu, by nabrały ostrej treści niektóre deklaracje i ...