Gdy Marek Jakubowski ogłasza na Facebooku swój pomysł, nie spodziewa się, że odzew będzie tak duży. Do Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niewidomych w Owińskach pod Poznaniem, gdzie jest pedagogiem, zaczynają przychodzić stosy paczek. Łącznie uda się do dziś zebrać sześć tysięcy próbek zapachowych. Złożą się na Bibliotekę Zapachów – autorski pomysł Jakubowskiego, z którego już dziś korzystają niewidome i niedowidzące dzieci uczące się w Owińskach.

Otwieram drewniane pudełko z próbkami zapachów. Wyciągam fiolkę na chybił trafił. Na etykiecie czytam: „wołowina”. Wącham: ciężka, słodkawa, wwiercająca się w śluzówkę woń, dziwnie przypominająca… gorzką czekoladę.

– Zapachy są przeróżne, czasem bardzo osobliwe. Facet z Wolsztyna, emerytowany kolejarz, przysłał słój ze smarem do lokomotyw – mówi Jakubowski. – Śmierdzi to jak cholera. Ale czy poza bocznicami...