Szczególna synergia obłędu i pisania nie uszła uwadze krytyków. Panuje opinia, jakoby Nerval był niezrównany, jeśli chodzi o zacieranie granic między jawą a snem, szaleństwem a rozumem. Możliwe, że gest rozbijania binarnych opozycji, dziś kojarzony głównie z dekonstrukcją i poststrukturalizmem, u niego właśnie znajduje swój literacki pierwowzór. Tomasz Swoboda przekonuje, iż ta nieokreślona aura jest emanacją nowoczesnej świadomości melancholijnej – tej samej, która ostatnio znalazła tak sugestywny wyraz w prozie W.G. Sebalda.
Trzy spośród siedmiu zawartych w książce tekstów to ponowienia przekładowe. Ich autorem jest Ryszard Engelking, znawca literatury francuskiej XVIII i XIX w. Ponoć trudno zakwestionować subtelną wyższość tych nowych spolszczeń nad tłumaczeniami jego szacownych poprzedników, Leona Choromańskiego czy Joanny Guze. Swoboda pod względem klasy przekładu nie ustępuje Engelkingowi, zresztą „Śnienie i życie” chyba nie jest ich pierwszym wspólnym przedsięwzięciem. Osobnej wzmianki domagają się interesujące, obszerne przypisy autorstwa Engelkinga.

Ryszard Engelking i Tomasz Swoboda, „Śnienie i życie, autor oryginału Gérard de Nerval”, Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2013