Stanisław Lem nie umarł. Jestem pewna, że krąży na jednej ze swoich wymyślonych galaktyk i snuje prognozy na temat ułomnej ludzkości albo pod "technologicznym drzewem Rodzaju" hoduje swoją ulubioną chałwę, którą przywoziłam mu czasem z Wiednia. Staszek nie ufał biotechnicznym wizjom przyszłości. Jego wolna i niezależna wyobraźnia daleka była od iluzji, kiedy pisał o nieodwracalności procesów życiowych.