Dań Bogu przynoszą już Kain i Abel, synowie Adama i Ewy, co okazuje się brzemienne w skutki. W kontekście zwierząt złożonych przez Noego na ołtarzu po bezpiecznym opuszczeniu arki po raz pierwszy pojawia się wyrażenie „miła woń dla Pana”. Żydowski komentator wszech czasów w innym miejscu Biblii wyjaśnia je tak: jestem kontent, że powiedziałem i Moja wola została wypełniona. Jeśli uznać jego słowa za głos w dyskusji dotyczącej ofiar ze zwierząt, postrzeganych jako problematyczne nie od dziś, można ująć to w następujący sposób: niepotrzebne nam logiczne uzasadnienie, albowiem składanie ich stanowi wyraz naszego oddania Bogu. Przez analogię do relacji z drugim człowiekiem: wiem, że ci na tym zależy, choć nie rozumiem, dlaczego, i zrobię to dla ciebie.

Ofiary, już w sposób zorganizowany, są składane w Przybytku na pustyni, następnie w Ziemi Izraela w kolejnych miejscach pobytu...