Od ponad dekady trwa gorączkowe rozbijanie pancerza: tego, który chronił Turcję przed wstrząsami, ale i blokował jej potencjał; który bronił przed światem zewnętrznym, ale stawiał ją – wyniosłą i nieufną – na uboczu. Turcja uwierzyła, że może i musi obudzić w sobie olbrzyma, że jej rolą jest aktywne kreowanie już nie tylko siebie i najbliższego otoczenia, ale sytuacji globalnej.
TURECKI MODEL ROZWOJU
Potencjał mieli zawsze: atrakcyjne położenie geograficzne, silne państwo z imponującą imperialną przeszłością, wojsko (drugą – po USA – armię NATO), demografię (dziś to niemal 80 mln ludzi), bogatą i różnorodną kulturę. Używali tego ostrożnie: po I wojnie światowej stracili Imperium i niemal stracili państwo – obroniwszy je, na pierwszym miejscu postawili umacnianie i ochronę nowej Republiki, jak ognia unikając każdego ryzyka, które mogło jej zagrozić.
...