Załóżmy, że lubią Państwo Wagnera. Więcej, że Państwo tę muzykę naprawdę kochają. I wobec wstydliwej nieobecności jego dzieł na scenach polskich - bo za trudne, za długie, do tego zbyt niemieckie - marzą Państwo o wyjeździe do Bayreuth. Wszak doświadczać sztuki Ryszarda Wagnera - tu idzie o coś więcej niż słuchanie i oglądanie - należy tylko w miejscu jej dedykowanym. Zaliczając się zatem do grona bezkompromisowych wyznawców kultu niemieckiego mistrza, pragną Państwo odbyć pielgrzymkę na Zielone Wzgórze, poddać się magii miejsca, poczuć wspólnotę z innymi wiernymi, zatopić się w gęstym sosie neoromantycznej estetyki, dać się uwieść czarowi mitycznych postaci i pangermańskich idei...

Tyle tylko że dostęp do wagnerowskiej świątyni jest pilnie strzeżony, a pielgrzymi poddawani ostrej selekcji. Udział w wagnerowskim misterium wymaga determinacji, długotrwałych...