Już jednak pierwszego dnia poczułam, że to trochę jak podglądanie czegoś wstydliwego. Moje wakacje tu zwykle polegają na spotykaniu przyjaciół. Tym razem okazały się spotkaniem z ich strachem i niemocą.

– Boję się. Nie bałem się tak wyborów od 1999 r. Wiesz, wtedy głosowaliśmy nie za, tylko przeciw – mówi mi w dniu wyborów polityczny komentator wyciągnięty z pracy na krótką kawę. – Nie wiem, czy ci młodzi, którzy za nim szaleją, wiedzą, kim on jest, ale ja pamiętam, że w jego gabinecie przez lata wisiał portret Barucha Goldsteina, zamachowca z Hebronu. Że był młodym kahanistą. Bo to już nawet nie powrót Bibiego Netanjahu zasmuca wszystkich wokół mnie, ale pojawienie się w nowym rozdaniu prawicowego ekstremisty Itamara Ben Gwira. Zwycięzcą tych wyborów okazała się religijna prawica, która dostała więcej miejsc w Knesecie niż kiedykolwiek wcześniej.

Już kilka dni przed...