Oczywiście wiemy, że Kościół w swojej istocie jest święty, a jeśli nie jest święty w oczach ludzi patrzących nań z zewnątrz, ludzi Kościołowi niechętnych, nie rozumiejących, czym jest Ko­ściół, to dlatego, że jesteśmy ludźmi obarczonymi ludzką niedo­skonałością, i dlatego Kościół jest święty i nieświęty zarazem, bo jest boski i ludzki.

To, co nie jest święte w Kościele, jest błędem, zaniedbaniem, nieraz grzechem. Jeśli błędem czy grzechem całego Kościoła, to jednak odpowiedzialność za to jest zróżnicowana. Każdy z nas ponosi jakąś cząstkę tej odpowiedzialności, w takiej mierze, w ja­kiej z własnej winy, a może i bez własnej winy nie jest święty. Odpowiedzialność ta jest podzielona, nierówno zresztą, nie tylko między jednostki, ale i między różne elementy składowe tego Ko­ścioła, struktury czy środowiska w nim istniejące.

Spróbujmy odpowiedzieć...