Latem 1950 r. komunistyczna Korea Północna zaatakowała prozachodnie Południe; istniało niebezpieczeństwo, że wojna przerodzi się w konflikt ogólnoświatowy. PRL musiała wesprzeć "bratnią" Północ. Ale przecież nie militarnie. Choć... w lipcu 1950 r. zgłosił się polski ochotnik. Do prezydenta Bolesława Bieruta przyszedł z Kielc list: "Ja, Placek Grzegorz, członek PZPR zwracam się z prośbą do Sekretarza KC PZPR w Warszawie o wydelegowanie mnie jako ochotnika polskiego do walki przeciw imperializmowi amerykańskiemu do Korei na dalekim wschodzie. Ochotę tę wyrażam jako zobowiązanie celem uczczenia Święta dnia 22 lipca".

Nawet jeśli traktować ten list poważnie, o akcji wojskowej nie było mowy. Zniszczona wojną i pogrążona w stalinizmie Polska miała mnóstwo swoich problemów.

Postanowiła za to przyjąć grupę sierot wojennych z Korei Północnej.