Ignacy Jeż miał umrzeć wcześniej, wiele razy.

Na tyfus. Najpierw dopadł go brzuszny, potem plamisty. Ważył 39 kg, skóra i kości. Jak długo można mieć biegunkę i nie umrzeć?

Ginął z głodu. Ile można wytrzymać na kromce chleba i rzadkiej zupie dziennie?

Umierał, bo ciężko pobity esesman potrzebował jego krwi. Mieli taką samą grupę. Czy można z człowieka wytoczyć całą krew?

Jak przeżył? - Tam, gdzie wzmógł się grzech, tam jeszcze silniej działała łaska, jak mawiał św. Paweł - odpowiada biskup Jeż.

A więc: z tyfusu uratowało go kilka kropel opium podanego przez litościwego pielęgniarza. Głód? Można o nim zapomnieć. Ciężko pobity esesman umarł, na szczęście. - Patrzyłem już na własną śmierć obojętnie. W takich warunkach jest wyzwoleniem - przyznał po latach. I dziwi się: - Tyle lat mi darowano.