Nikt nie wymaga, żeby się z polityką rządu utożsamiał, tak jak nikt nie wymaga tego od konstytucyjnego monarchy. Wymaga się od niego zachowywania form: prezydent, podobnie jak konstytucyjny monarcha, panuje, ale nie rządzi. Ma oczywiście konstytucyjne narzędzia blokowania i opóźniania polityki rządu (weto ustawodawcze, mianowanie ambasadorów itp.), ale Konstytucja nie daje mu prerogatyw wystarczających do kreowania polityki państwa w jakiejkolwiek dziedzinie - nie wyłączając polityki zagranicznej, obronnej i bezpieczeństwa. Wywodzenie tego rodzaju kompetencji z uprawnienia prezydenta do powoływania Rady Bezpieczeństwa Narodowego jest nieporozumieniem. Rada to organ doradczy, zatem o niczym nie decyduje.

Koncepcja prerogatyw prezydenta była obecna w Małej Konstytucji, reforma konstytucyjna z 1997 r. odeszła od niej bezapelacyjnie. Oczywiście każda ustawa...