Mówił do Lecha Wałęsy, otoczonego w pierwszym rzędzie tłumem kamer i dziennikarzy, ale mówił także do Pani, siedzącej bardziej w głębi. A ja sama nie miałam odwagi do Pani podejść i powiedzieć, jak wielka jest ta nasza wdzięczność, którą przez tygodnie poprzedzała troska i niepokój o was oboje i o wszystkich strajkujących stoczniowców, bliskich jak rodzina.

Potem już tylko czytałam o Pani i słuchałam czasem Pani wypowiedzi. W miarę jak płynął czas, coraz mocniej uderzała w nich gorycz, która stała się wreszcie nutą dominującą. Bardzo trudno było się z tym pogodzić, bardzo trudno to zrozumieć. Nadchodził czas świętowania Solidarności, a ta nuta goryczy u Pani, jednego z symboli Solidarności, nie znikała. Trzeba było stawiać sobie pytania, co przegraliśmy i dlaczego jest tak, jak jest.

Wczoraj, kiedy wyczytano po raz pierwszy Pani nazwisko na...