Nie potrafię pisać o tej książce inaczej jak z podziwem. Anna Landau-Czajka przeczytała kilkaset elementarzy, abecadlników, wypisów, czytanek, słowem pierwszych książek do nauki dla najmłodszych dzieci od lat 5 do 10, poczynając od wydanego w roku 1785 księdza Onufrego Kopczyńskiego „Elementarza dla szkół parafijalnych narodowych, zawierającego naukę pisania i czytania, katechizm, naukę obyczajową, naukę rachunków”, a kończąc na podręcznikach, które ledwie co opuściły prasę drukarską. Nie interesowała jej przy tym metodyka uczenia dzieci liter i sylabizowania, lecz świat w tych elementarzach i czytan-kach przedstawiony, jego ewolucja przez dwa stulecia z górą.

Świat przede wszystkim codzienny, dziecku najbliższy i odwołujący się do pierwszych jego spostrzeżeń: rodzina, pożywienie, zdrowie, choroba i śmierć najbliższych, praca rodziców i dzieci, szkoła, nauka i odpoczynek....