„Przychodzę rano, wypuszczam owce z zagrody, potem je zaganiam, idę na obiad i pozałatwiać swoje sprawy. Potem wracam i, jak się robi ciemno, znów je zaganiam i idę do domu” - tak o swojej pracy opowiada Franciszek Worek, pasterz ze Szczyrku w Beskidzie Śląskim.

A co robi przez cały dzień, kiedy jest z owcami? ,JNo, pilnuję ich. Siedzę sobie... i myślę” - stary góral śmieje się. Ostatnio myśli o tym, że trzymanie owiec nie ma już sensu. Chyba że ktoś to lubi. I o tym, że pasterze, jak dinozaury, są na wymarciu. Stają się atrakcją turystyczną. Choć, z drugiej strony, turyści mogą czuć się rozczarowani. Bo cóż to za pastuszek: stary chłop i w dodatku nie w stroju góralskim. Czasem Franciszek Worek myśli też o wilkach, które są pod ochroną, bo są na wymarciu, a które, bywa, zjadają jego owce.

Myśli również o tym, że dawniej inaczej bywało.

OSTATNIA NA...