Może? Zamiast "może" dajemy "z pewnością"! Jeśli ktoś chciałby potwierdzenia, że sztuka pozostaje sztuką nawet jeśli prostaczek nijakiej w niej formy i sensu nie dostrzega, to właśnie mamy dowód, ze jest wręcz przeciwnie. Pan Jan jest jak koneser, którego poczęstowano winem z supermarketu udającym luksusowy trunek, a on wącha, odsuwa i mówi ostrożnie (żeby nie urazić gospodarzy): "może jakoś dzisiaj smak mnie zawodzi, ale...". Bo ten Mezrahi to wcale nie jest artysta! To żartowniś, wrzucający różne "pranki" na Buzzfeed, Dodo i Twittera. Jego jednorazowa improwizacja, prawdopodobnie komputerowo wygenerowana bez udziału jakiegokolwiek instrumentu, nie ma startu do arcydzieła Cage'a, w którym przemyślany jest każdy tacet, a całość nawiązuje zarówno do wcześniejszych dokonań artysty, jak i do całej historii muzyki zachodniej. Do pierwszego wykonania 4'33" zasiadł sam David Tudor, a potem byli jeszcze Zappa, Tenney, BBC Symphony Orchestra i wielu innych. "Dzieło" Mezrahiego każdy może z dobrym skutkiem zrobić sobie sam, jeśli mu szkoda 2,99 zł. Inna sprawa, że chociaż Cage'a mógłbym słuchać bez końca, to i ten Mezrahi w sumie lepszy niż większość profesjonalnych produkcji w radioodbiornikach. Pozdrawiam felietonistę!