Więc niby maj, ale rano rozpalam w piecu na dwie-trzy godziny. Zimą pali się bez przerwy i człowiek zapomina, jak to jest. Nawet popiołu się nie wygarnia za często. Przelatuje przez ruszt, czyści się popielnik i tyle. Teraz jednak, gdy właściwie nie trzeba, można wszystko zrobić pomału, z przyjemnością i odświętnie. O szóstej rano w deszczowy poranek. Wygarnąć ten popiół i zrobić miejsce. Potem małą siekierką narąbać drobnych szczapek. Najlepsza jest żywiczna sosna albo modrzew. Ale jak nie ma, to i jodła się nada, chociaż pełno w niej drobnych sęczków i trudno poszczypać ja na długie, cienkie drzazgi. Na podpałkę trochę papieru, o który coraz trudniej. Gazety drukują na czymś śliskim, plastikopodobnym, nasączonym farbami. Pali się to smrodliwie i niewyraźnie. W sumie nic dziwnego, bo większość dzisiejszych gazet jest smrodliwa i niewyraźna.
Potem cienkie trzaski, potem nieco...