Biskup Pietraszko, przez wiele lat najbliższy współpracownik przyszłego papieża, który Biskupa Jana lubił nazywać swoim mistrzem, wyznawał w tym liście, że nie jest w stanie się cieszyć, bo „wciąż zbyt boleśnie odczuwa wyrwę, jaka powstała w strukturze Kościoła w Polsce i w Archidiecezji”. Wydany właśnie jedenasty tom kazań niezwykłego duszpasterza, zmarłego w opinii świętości w 1988 r., zawiera także jego korespondencję z Janem Pawłem II. Dobrze, że spisano z taśm i ocalono od zapomnienia kazania, na które do kościoła św. Anny schodzili się ludzie z całego Krakowa i okolic. Jeśli komuś doskwierają współczesne kiepskie kazania, niech sięgnie po tę serię, a z pewnością zaspokoi swój niedosyt duchowy.
Wszyscy nawiązywaliśmy w naszych kazaniach do Jana Pawła II, do jego osoby i jego nauczania, zwłaszcza tego podczas wizyt w Polsce. Nie wiem jednak, czy był ktoś, kto czyniłby to z równą jak Biskup Jan przenikliwością, ewangelicznym pogłębieniem i znajomością polskich realiów. Mówił: „Pielgrzymkami i przyśpiewkami w rodzaju »sto lat« nie załatwi się wierności narodu przykazaniom Bożym, a tylko ta wierność może okazać prawdziwą miłość i może nas uczynić godnymi takiego Współrodaka”.

Bp Jan Pietraszko „W służbie Prawdzie i Świętości. Homilie poświęcone pierwszym pielgrzymkom Ojca Świętego Jana Pawła II do Polski”, Wydawnictwo Św. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej, Kraków 2014