Wykupienie dostępu pozwoli Ci czytać artykuły wysokiej jakości i wspierać niezależne dziennikarstwo w wymagających dla wydawców czasach. Rośnij z nami! Pełna oferta →
W kwestii najistotniejszej miał rację. W języku religijnym nawrócenie to przecież zmiana myślenia. Nawrócenie nie polega więc na zmianie religii, ale na zmianie swojego myślenia o religii.
W drugą niedzielę Adwentu czytamy: "Jan Chrzciciel na pustyni głosił wszystkim chrzest nawrócenia". Św. Marek jest bardzo powściągliwy w formie literackiej "swojej" Ewangelii, a i tak trudno nie ulec prowokacji. Pustynia i nawrócenie to dwa ważne pojęcia w teologii judaizmu. Pustynia to miejsce, gdzie Bóg zawarł Przymierze z Izraelem, można by rzec - miejsce zaślubin Boga z Oblubienicą. Pustynia to przestrzeń, gdzie grupa dawnych niewolników, zbiegów z niewoli egipskiej, odkryła, Kim Jest Ten, o którym ich przywódca mówił, że nie godzi się wypowiadać Jego Imienia. Pustynia to miejsce odkrywania przez Lud Izraela swojej własnej, nowej tożsamości. I właśnie dlatego Jan wybrał jako miejsce swojej misji pustynię.
Pustynia to miejsce samotności i izolacji od świata. W jej ciszy religijny język i słowa o Bogu, do których jest się przyzwyczajonym, nabierają nowego smaku. Pośród nagich pustynnych skał własne myśli o Bogu przestają być echem konwencji kultury, przyzwyczajeniem obyczajowym ojców. Pustynne przemyślenia są konfrontacją tego, co mamy na ustach, z tym, co mamy w sercu. Nawyk i przyzwyczajenie przestają mieć znaczenie. Gonitwa o miejsce na świeczniku zaczyna ustępować potrzebie stanięcia w cieniu.
Nie trzeba uciekać na pustynię, aby to wszystko przeżyć. Pustynią jest dzisiaj nasz świat, jak to ujął kiedyś von Balthasar. Ta pustynia rośnie. Klimatycznie, bo wraz z ludzką dewastacją deszczodajnej dżungli Amazonii coraz bardziej zaczyna brakować światu wody. Ekonomicznie, bo mimo świadomości zagrożeń świat ciągle dzieli się na syty i głodny. Duchowo, bo w codziennym zgiełku coraz trudniej nam usłyszeć słowa najważniejsze. Słowa, od których zależy los człowieka.
Dlatego tym ważniejsza jest zmiana sposobu myślenia o religii i religijności. To nie nasze rytuały i sposób życia sprawiają, że jesteśmy blisko Boga, ale życie oczyszczone i przemienione pozwala nam być blisko Boga. I to jest właśnie metanoia - nawrócenie.