Wzakonach nie ma bezrobocia” taki był tytuł niedawnej notatki w biuletynie Katolickiej Agencji Informacyjnej, donoszącej o obchodach Dnia Zycia Konsekrowanego. Tytuł prawdziwy, a o wielu znaczeniach. Z jednej strony sygnalizuje bezdyskusyjną niezbędność duchowieństwa w społeczeństwie polskim, z drugiej wydaje się ujmować tę niezbędność jako rezultat zasług. A przecież jest nieco inaczej: potrzebność człowieka wraz z jego talentami i dobrą wolą to największy dar, jaki może on otrzymać w społeczności, niestety, od kilku lat coraz mniej dostępny dla coraz większej liczby ludzi, i to coraz mniej, albo i wcale nie z ich własnej winy. Dramatu bezrobocia faktycznie nie znają dziś tylko osoby duchowne, tak w sensie nie odczuwanej w jakikolwiek sposób zbędności tego, co oferują innym, jak konsekwencji, materialnych również.

Ta sytuacja, w Polsce tak wyrazista, ma oczywiście swoje...