Głęboko sprzeczne doświadczenia życiowe pisarza stawiają go wobec pytań o niespójność, pęknięcie, wyrwę, ranę. Można te przepaści interpretować poprzez brak ojca i pragnienie sensu absolutnego. To pragnienie trawi wielu jego bohaterów, ale żadnemu z nich nie udaje się go ugasić. Towarzyszy im bowiem ich nieodłączny cień, krzywe zwierciadło ich pragnień.

Większość utworów Enquista dotyczy Szwecji. Fakt, że należy do najbardziej nagradzanych (16 najważniejszych nagród, w tym nagrodę Augusta otrzymał dwukrotnie; pierwszy raz za "Opowieść o Blanche i Marie") i najchętniej czytanych (nakłady rzędu 100 tys. egzemplarzy w 9-milionowej Szwecji!) w swoim kraju autorów, nie dziwi. Najwyraźniej szwedzcy czytelnicy rozpoznają w jego powieściach własne dylematy. Ale sukcesy międzynarodowe Enquista (zwłaszcza w Niemczech i we Francji) zapierają dech.